Bornerbroek dames1

	Doordat de columnist zelf ook heeft mogen genieten van een welverdiende vakantie heeft het enige tijd geduurd voordat hij zijn column tot een goed einde heeft gebracht. Met nieuweling Carlijn Slamp (Karel voor intimi) zijn we rond de 2e week van de bouwvak begonnen met de trainingen, in het begin 3x per week en later 2x op de vertrouwde woensdag en vrijdag. De eerste trainingen begonnen vooral met wat loopwerk en rustige oefeningen met de bal. Het loopwerk heeft nogal enige stribbelingen te weeg gebracht, maar na gesprekken tussen de leiding en de speelsters individueel werd het later goed opgepakt door de hele groep. Vanzelfsprekend zijn wij als trainers het voorbeeld voor een tomeloze inzet met gigantisch loopvermogen en kijken de dames dit terecht van ons af.   Met een enkel gespeeld oefenwedstrijdje tegen de Roodzwarten uit Delden (verlies) en de Enschedese Girls (gelijk) stonden we weer scherp en stond de eerste competitiewedstrijd op het programma. Ik meende mij te herinneren dat we op 10 september thuis Oldenzaal op bezoek kregen waarbij de helft van het dynamic duo (ik dus) niet aanwezig was i.v.m. met de verplichtingen die ik heb als supporter van Heracles Almelo. Over de wedstrijd zelf kan ik inhoudelijke weinig informatie geven wel dat deze winnend (6-0 red.) is afgesloten met als uitblinker onze routinier Bianca P. te Markelo.   De week erop stond de thuiswedstrijd tegen Saasveldia op het programma. Normaal gesproken is dit een finale waardige wedstrijd. In dit geval niet. Saasveldia werd vanaf de 1e tot en met de 90e minuut overklast door de blauwen met als eindresultaat een sprankelende 5-0 overwinning. Met fraaie doelpunten van Margo, Bianca P. en Karel.    De andere wedstrijden werden kinderlijk eenvoudig gewonnen met bijzonder weinig doelpunten tegen. Of het nu een verdienste van ons is, of dat de tegenstander hun niveau niet konden halen laat ik maar in het midden. Feit is wel dat we onder aan de streep de tegenstander altijd wisten te overklassen. We staan dus nu op 18 punten na 6 speeldagen. (voor de rekenwonders onder ons, dit betekend dat we alles gewonnen hebben, immers 6 wedstrijden maal 3 punten maakt 18)   Persoonlijk denk ik en hoop ik dat we met de juiste inzet en mentaliteit een heel mooi seizoen tegemoet kunnen gaan en dat de ongeslagen status tot de laatste wedstrijd in stand zal worden gehouden. Het zal toch fantastisch zijn als we ons straks kampioenen van de 5e klasse knvb seizoen 2006-2007 mogen noemen. Laat dit dan de drijfveer zijn voor de inzet en opkomst op de trainingen, immers daar begint de wedstrijd voor de zondag erop en worden de  “hesjes” verdeeld.   Als laatste wil ik nog kenbaar maken dat wij (Stephan en ik) eigenlijk hopen dat er dit jaar nog geen nieuwe trainer voor jullie komt. We zijn van mening dat wij als gerenommeerde trainers dit seizoen tot een goed eind kunnen brengen en willen dit dan ook graag afmaken. Er is ons altijd geleerd “als je ergens aan begint moet je het afmaken”!!     Jullie P.

	Juichen?! "Als mijn aanvaller één-tegen-één komt zeg ik altijd: "Laat het hem lekker uitzoeken." Dan zeggen de spelers: "We kunnen hem toch helpen?" Mijn antwoord is dan: ten eerste is de kans groot dat je in de weg loopt en bovendien trek je als tweede aanvaller een tweede verdediger mee en twee tegen twee is moeilijker dan één-tegen-één." "Als wij de bal hebben kunnen zij niet scoren." "Je moet altijd zorgen dat je een doelpunt meer scoort als de tegenstander." "Je moet schieten, anders ken je niet scoren." (Johan Cruijff, legendarisch nummer 14)     Doelpunten van uitzonderlijke schoonheid: eens in de zoveel tijd valt er ergens op de velden weer zo'n oogstrelende treffer die voor eeuwig op het netvlies blijft staan. Neem nu als voorbeeld de wereldgoal van Marco van Basten tijdens het EK ’89. Zo’n bal raak je maar een keer(of soms helemaal niet) in je leven goed. Een paar millimeter naar links of rechts en de bal was huizenhoog over of naast gegaan, en niemand had ooit nog over dat schot gepraat. Maar dat was(gelukkig) niet het geval. Tot aan de dag van vandaag praat iedereen er nog over hoe hij dat doelpunt maakte.   Maar als er tegenwoordig dan zo’n oogstrelende treffer gemaakt is, wordt er meestal nog meer gepraat over het juichen na de tijd, dan over het doelpunt zelf. Vandaag de dag wordt er heel anders gereageerd. Bij zo’n oogstrelend doelpunt lopen ze dan naar de cornervlag en daar begint dan de orgie. Ik heb me altijd groen, geel, paars en blauw geërgerd aan die orgies bij de cornervlag na een doelpunt. Men zegt dat er geen homo's in het betaalde voetbal zijn…. Maar als er eentje zijn shirt uittrekt, dan weten negen bronstige ploeggenoten niet hoe snel ze hem moeten bespringen. Hupsakee, ook de reservespelers er bovenop en in sommige gevallen komt er nog een hijgende keeper het veld oversteken om de half ontblote doelpuntenmaker te betasten.   Bij het aanzien van dit alles op de buis(meestal bij eef), denk ik bij mezelf, heren van het betaalde voetbal neem toch gewoon eens een keer het voorbeeld over van het damesvoetbal. Daar wordt nog gejuicht zoals het vroeger ging. Gewoon na een doelpunt twee handen in de lucht steken en 'awieeeh!' of 'oink' roepen, precies zoals Ruud Gullit en Marco van Basten vroeger deden. Uiteraard mogen de teamgenoten hetzelfde doen, eventueel met een klein hupje erbij als het een heel mooi doelpunt was.

	Voetballende vrouwen Het komt regelmatig voor dat je het hebt over "een wedstrijd die gespeeld moet worden". Bijna net zo regelmatig wordt er dan gevraagd welke sport je uitoefent. Vol trots antwoorden wij dan: "Voetbal!!" In een lawaaierige disco/kroeg/huiskamer wordt het antwoord of gelijk begrepen, of ze vragen twijfelend: "Volleybal?" Nee, wij voetballen!   De meesten van ons hebben vast weleens een discussie gevoerd over het onderwerp: "voetbal is niet voor vrouwen." Het enige argument van je (altijd mannelijke) gesprekspartner is dat voetbal voor mannen is.   Het is geen gezicht, vrouwen die voetballen. Ik vraag me dan af of het aan onze kwaliteiten ligt of aan de tenue's, maar dat is weer een heel ander verhaal. En het is waar dat de kledig niet mooi is en we hebben ook minder voetbalkwaliteiten dan jongens van onze leeftijd die al voetbalden toen ze net konden lopen. Als wij waren begonnen met voetbal toen we 5 waren, waren we nu ook net zo goed geweest! Met de training voor de derde helft zijn we ongeveer tegelijk begonnen en de derde helft kunnen we over het algemeen net zo goed volhouden!   Met de juiste training voor de overige helften kom je een heel eind. Niet voor niks hebben we aanzienlijk meer punten dan het eerste en een doelsaldo waar je U tegen zegt! En het is vast ook niet voor niks dat spelers van het eerste dolgraag met ons meetrainen. Tja, we zijn met ons teampje zo fanatiek dat we zelfs op zondag trainen!   Steeds meer vrouwen beginnen met voetbal, en ook steeds jonger. Jongens/mannen die zeggen dat voetbal een mannensport is zijn hoogstwaarschijnlijk gewoon bang dat ze strax worden weggetikt door een vrouw. Of ze lopen nog een paar jaartjes achter!